Inspiratie > Spiritualiteit > Carla Pols > Aforismen
Aforismen van Carla Pols (206)
Voor Hem had ze zich graag
het aardse goed ontzegd -
Ze was - zo zong ze dan -
aan niemand meer gehecht.
's Nachts bad ze huilend:
Heer - waarom is liefde van
een mens van vlees en bloed
voor mij niet weggelegd...
Als Christus hier en nu
Zijn weg zou willen gaan -
dan werd hij tijdig onderkend
en tijdig opgevangen.
Een therapie zou hem alras
verlossen van zijn waan -
en ja - zijn roeping moest
door een beroep vervangen.
Tussen gethsemane en golgotha
zou angst
subiet door tranquillizers
worden uitgesloten.
Ik weet - dat niets
hem zou weerhouden -
maar wat mij beangst:
Zou hij - wanneer hij opstond -
niet worden platgespoten ...?
Veel meer
dan symbool van gebrek -
is de staf van een herder
zijn gestokt gesprek.
Het tij verandert -
óók als de bakens
onverzettelijk zijn.
Als de aarde plat was -
zouden randfiguren
evenwichtig moeten zijn.