Mystiek > Ingezonden > Bijdragen

Armoede van geest, wijsheid, leegte, aandacht (31)

Luisteren: het leven volgen

Het leven volgt je beslissingen niet, het gaat zijn eigen weg. Je bent er een onderdeel van, hoe zou je kunnen beslissen voor het geheel? Je moet er gewoon zijn en de situatie aanvoelen en dat doen wat je met bescheidenheid kunt doen, zelfs met de mogelijkheid dat het fout is.

Wees niet zo zelfingenomen door te denken: 'Alles wat ik doe is goed'. Wie doet het dan verkeerd? Wees niet zo zelfingenomen dat je denkt: 'Ik ben moreel,  ik ben de barmhartige Samaritaan en de ander is immoreel.' De ander ben jij ook, je bent ook de ander. Wij zijn één. De moordenaar en het slachtoffer zijn niet twee.

Wees er, voel aan, houd contact met de situatie en doe wat in je innerlijk bewustzijn opkomt. Wees niet de doener, wees enkel getuige. Een doener moet van tevoren beslissen, een getuige hoeft dat niet. Maak je niet druk om het resultaat; niemand kan zeggen wat het resultaat zal zijn. In feite is er geen resultaat, dat kan niet, want er is geen einde.

Het leven is zo ingewikkeld, zo verstrengeld. Elke gebeurtenis leidt tot ander gebeurtenissen. Het ene brengt het andere voort (causaliteit). Jij zult verdwijnen, maar de gevolgen van alles wat je deed blijven voor altijd en eeuwig voortduren.

Zelfs een geringe daad, je glimlacht naar iemand en je hebt de hele kwaliteit van het bestaan veranderd, want die glimlach bepaalt vele dingen!

In een levenslang proces leert de discipline van het luisteren ons te leven, zonder onderscheid, van elk woord dat komt uit de mond van God. Wij leren dit door 'altijd en overal dank te zeggen'.