Mystiek > Ingezonden > Bijdragen

Armoede van geest, wijsheid, leegte, aandacht (7)

Armoede en zwakte als weg naar het Koninkrijk

Maak me leeg van mezelf en alle dingen, Heer, zodat ik met Paulus kan zeggen: 'Niet ik leef maar Christus leeft in mij'.

De christelijke leegte, het niets-zijn brengt het Koninkrijk mee. Van die leegte staan de christelijke mystieke geschriften vol. Dat er geen vooruitgang bestaat in het gebed zonder nederigheid, onthechting, overgave is de voortdurende leer van Augustinus, Bernardus, Dominicus, Franciscus, Ignatius, Theresa enz...

Waarin bestaat het kennen en ervaren van mijn eigen niets-zijn? Het volstaat niet mij af te keren van mijn illusies en fouten, me daar van af te maken alsof ze niet bestonden, alsof ik iemand anders was dan ik ben. Dit soort zelfver-niet-iging is een illusie, een voorgewende nederigheid, die als ze beweert 'Ik ben niets' eigenlijk wil zeggen 'Ik zou willen dat ik niet was wie ik ben', wat een blaam voor de Schepper zou betekenen.

Dit kan voortkomen uit een ervaring van onze onvolkomenheid en zwakheid, maar het geeft ons geen vrede. Om ons 'niets-zijn' echt te kennen, moeten we er ook van houden. En we kunnen er niet van houden als we het niet als goed aanzien en we kunnen het niet als goed aanzien als we het niet aanvaarden.

Onze zwakheid en armoede is immers de grond, waarin God zijn zaad van het verlangen neerlegt.

Het betekent niets als we verlaten schijnen te zijn door hem, want ons verlangen en onze goede wil om hem te beminnen is het teken van zijn aanwezigheid en onze verlossing, al is onze ellende nog zo groot.